فلش نوعی حافظه غیر فرار است که برای نگهداری اطلاعات نیازی به منبع تغذیه ثابت ندارد. آی سی های فلش از ترانزیستورها جهت ذخیره سازی اطلاعات استفاده می‌کنند.
حافظه های فلش در دو نوع NAND و NOR ساخته می‌شوند.
حافظه های فلش NAND کوچکتر بوده و تراکم بالاتری دارند. سرعت نوشتن و پاک کردن آن ها بالاست. درمقابل، سرعت خواندن آن ها پایین تر است. به علاوه فلش NAND قابلیت دسترسی تصادفی را ندارد و دسترسی آن به صورت سریال و غیرمستقیم صورت می‌گیرد. دسترسی غیر مستقیم به این شکل است که حافظه NAND به جای استفاده مستقیم از یک آدرس، از طریق دنباله ای از دستورات به خطوط آدرس دسترسی پیدا می‌کند.
از ویژگی های حافظه فلش NOR نیز می‌توان به تراکم پایین، سرعت بالای خواندن، سرعت پایین نوشتن و پاک کردن و دسترسی تصادفی اشاره کرد. همچنین حافظه NOR قیمت بالاتری نسبت به NAND داراست.
همچنین حافظه های FLASH با سلول های تک سطحی (SLC) یا چند سطحی (MLC) ساخته می‌شوند. فلش های MLC با ذخیره دو بیت در هر سلول حافظه به جای یک بیت، ظرفیت بالاتر با هزینه کمتر ارائه می‌دهند. اما در مقابل، سرعت نوشتن پایین تری نسبت به فلش های SLC دارند.
